Nang mawala ko ang 17k kong round, hindi ako nagsisisi—kundi tawa. Natanto ko: ang tunay na kaligayahan ay nasa paglalaro, hindi sa panalo. Ito ang aking kuwento—kung paano nagbago ang lahat nang tumigil akong maghabol ng bituin.

Nung nawala ko ang 17th na huli sa digital na pangingisda, hindi ako umiyak—tinawa ko na lang. Natutunan kong ang kaligayahan, hindi ang panalo, ang tunay na tanggap.

Nang mawala ang aking ika-17th na pangingisda, hindi ako nagsisisi—nagtawa ako. Natutunan kong ang kaligayahan ay nasa pagpapahinga, hindi sa pananalo. Ang dagat ay sumasagot sa iyo, hindi sa pera.

Noong nawala ko ang aking ika-17th na pagsasagawa, ngumiti ako—hindi dahil sa panalo, kundi dahil sa kapayapaan. Naisip ko na ang tunay na kayaman ay nasa pagpapahinga, hindi sa paghuhuli.

Isang kuwento ng pagbabago mula sa isang baguhan hanggang 'Ocean King' sa Small Boat Fishing. Matuto kung paano nakakapagpahinga ang isip sa pamamagitan ng mapanuri at may layunin na paglalaro.

Bilang tagapagtatag ng laro, natuklasan ko na ang tunay na kahulugan ay hindi sa panalo—kundi sa sandali kung saan huminto ang screen, at ang dagat ay huminga kasabay ko. Ito ang aking paraan upang ilipat ang panghihina ng utak patungo sa sining.

Nakita ko ang kapayapaan sa simpleng laro ng Small Boat Fishing—hindi dahil sa panalo, kundi dahil sa pagkakataon na maging buo. Ito ang aking kuwento ng pagbabago mula sa screen time patungo sa isang araw-araw na ritwal ng kaligayahan at kaunawaan.

Isang personal na kuwento kung paano ko ginawa ang 'Starlight Key'—isang digital sanctuary para sa mga naiwan sa digital sea. Para sa mga naghihirap sa ingay, ito ay isang lihim na liwanag para mabuhay muli.

Nakita ko ang kapayapaan sa isang simpleng laro—'Starlight Key'. Ang bawat spin, tunog ng dagat, at kuwento ay naging bahagi ng aking gabi. Narito kung paano ito naging ritwal ng pagkakakilala sa sarili.