Hindi ito larong pagsasakay sa dagat—kundi isang banal na ritwal. Sa bawat hulog ng pana, natutunan kong ang kapayapaan ay mas mahalaga kaysa panalo. Ito ang pagmamalay sa himpapag.

Hindi ito tungkol sa luck o panalong pera—kundi sa tahimik na pagsasalita, paghihintay, at pagpili. Sa bawat hagod ng sanga, may kahulugan na nasa himlay. Sumali tayo sa isang ritwal na hindi nagtatago ng kalungkutan.

Si Kairo, isang game designer, ay natuto na ang pangingisda ay hindi paglalaro kundi isang ritwal ng pagtitiyaga at kalikasan. Sa bawat hagis, may kuwento—hindi pera, kundi kaligayahan.

Noong gabi, sa kahiliman ng dagat, hindi ako naglalaro—kundi nanonood ng aking hininga. Ang algorithm ay hindi nagbibilang ng numero, kundi nagsasalita sa puso. Ito ay ritwal, hindi panalo.

Nakita kong ang totoo'y tagumpay sa pangingisda ay nasa kahinga, hindi sa panalo. Ito ay isang ritwal—pagpapakumbaba sa dagat, hindi laro. Narito ang tunay na kahulugan.

Noon akong nag-iisa sa paglalayag ng gabi—walang jaring, walang sira. Ang tibok ng dagat ang aking kanta, at ang katahimikan ang aking tahanan. Hindi tungkol sa panalo, kundi sa pagtitiyag na may puso.

Noon akong bata, ngayon ay hari ng dagat. Ipinaglaban ko ang pangingisda bilang isang paglalakbay ng pagkakaibigan—hindi biyaya, kundi pagpili. Bawat maliit na taya ay ritwal na tula ng kalikasan.

Sarili akong tagapagdisenyo mula sa Auckland, kung sa pangingisda ay hindi pagtatalo kundi ritwal. Sa katahimikan sa pagitan ng alon, natutunan kong ang totoo'y tagumpay ay nasa antas ng pagtitiis—hindi sa panalo.

Noong bawat pagsalok ay isang ritwal ng kalmad at teknolohiya. Hindi ito paglalaro—kundi pag-uugali sa tides, pagbasa sa dagat, at paghahanap ng kapayapaan sa gitna ng alon.