Isang personal na kuwento ng isang developer na nagtatrabaho sa pagitan ng teknolohiya at emosyon. Alamin kung paano ang laro na umiiyak kapag nanalo ay nagbibigay ng kahulugan sa digital na kasiyahan.

Bilang digital artist na nagdadaan sa pagkabagot ng creatividad, natuklasan ko na ang sining ay hindi tungkol sa perpekto—kundi sa presensya. Sa ganitong totoo at bukas na pahayag, ipinapakita ko kung paano isang simpleng animation ng umiiyak ay naging liwanag ko.