Hindi sa panalo ang kagalakan sa paglalar—kundi sa tahimik na ritmo sa paghinga ng bawat spin. Dito, ang laro ay ritwal: isang kuwento na pinapamana sa liwan at tubig.

Sa isang mundo na palaging nagsescroll, natuklasan kong ang tahimik na pangingisda ay hindi pag-asa—kundi pagsamba sa galaw. Ito ang aking terapiya: hinihintay ang tibok ng alon, hindi ang bilang.