Noong mag-isa akong nakaupo sa gabi, sinulyapan ko ang dagat sa screen—hindi gamit ang bait, kundi ang alaala. Ang ritmo ng alon ay hindi ingay; ito ay hingal. Sa Chicago, kung saan ang graffiti ay humaling ng kalayaan, natutunan ko: ang pangingisda ay hinde tungkol sa pagsasakop; ito ay pagkuha ng kapayapaan.

Isang digital na artist mula sa Chicago, nagbago ang pangingisda mula sa larong pang-aliw patungo sa isang banal na ritual. Sa bawat alon at pagkabila, natagpuan ko ang kapayapaan sa ilalim ng dagat.

Isang dalubhasa mula sa Chicago ang nagtuklas na ang pangingisda ay hindi tungkol sa panalo, kundi sa katahimikan sa gitna ng dagat. Isang ritwal na pagsasayaw ng pag-asa.

Isang digital na artista mula sa Chicago ang nagbago ang pagkapinsulan sa paglalar bilang makabulal na sining. Hindi ito tungkol sa panalo—kundi sa kahinahan upang marinig ang dagat na humihi.

Nakalulungkot, pero totoo: Noong wala akong inspirasyon, nagdrowing ako ng isang isda na umiiyak. Ito ang aking kwento ng pagbabalik sa sarili gamit ang larawan at laro. Matuto kung paano naging sanlibutan ang disenyo para sa pagsigaw ng puso.

Bilang isang mang-aawit na nasa harap ng burnout, inilipat ko ang aking emosyonal na kahinaan sa isang buhay na canvas. Narito kung paano ang isang simpleng animated na luha ang naging anchor ko sa kabila ng kaguluhan — hindi lang sining, kundi pagbabalik sa sarili. Kung minsan ka ring nakakulong sa katahimikan at bagyo, ito'y para sayo.

Bilang isang digital na artista, nagawa ko ang 'Starlight Key' hindi para umiwas kundi para maging sanhi ng paggaling. Sa bawat tugtug, kuwento, at ilaw sa dagat, natutunan kong bumalik sa sarili—isa-isang pixel.

Bilang digital artist na naglalakbay sa gitna ng creative burnout, natuklasan ko ang pagpapagaling sa pagbubuo ng isang umiilaw na bangka na umiiyak. Tungkol ito kung paano pinagsama ang emosyon at code, at kung paano nakatulong ang ligtas na gameplay sa 1BET para muling buhayin ang aking liwanag. Sumali ako!