Hindi ito tungkol sa pagsasakop ng isda—kundi sa pagtanggap ng kapayapaan, ritmo, at kagandahan sa dilim. Ang bawat hulmoy ay may kahulugan: dito, ang dagat ay paring simbahan.

Hindi ito tungkol sa panan o pera, kundi sa tahimik na kaligayahan ng isang bata sa gitna ng gabi, habang ang dagat ay nagsasalita. Ang pangingisda ay ritwal—hindi karera.

Galing sa Chicago, isinulong ko ang pangingisda bilang ritwal na puno ng kalinisan at pag-asa. Hindi ito laro—kundi pagtitiwala sa ritmo, kalikasan, at kultura ng dagat.

Isang Chicago-based game designer ang nagpalit ng pangingisda sa isang psychedelic ritual—kung saan bawat hulog ay parang sayaw sa ilalim ng neon. Hindi ito biyaya, kundi ritwal na may puso at tibok ng dagat.