Sarili sa Bato, Tagumpay sa Dagat

Simula sa Isang Bato

Hindi ko ito sinimulan para manalo—kundi para sa kapayapaan. Nakaupo ako sa pier habang umaga, ang rod ay tumitibok parang hininga. Hindi ko alam kung ano ang inaasahan; nasa bilang: 1 o 2.

Ang Budget Ay Isang Jala

Ang aking limitasyon: $50 NZD—hindi dahil takot ako sa pagkawala, kundi dahil takot ako sa walang laman. Ang barko ko ay hindi kasangkapan; ito’y isang anchor. Bawat bato ay isang tigil sa pagitan ng mga puso—isang sandali kung де daw ang hangin ay bulong pangalan ko tulad ng tinig ng ina.

Ang Malalim Na Nakikita Ko

Sa ilan gabi, nang dumadaog ang alon at mababa ang asul, hindi ako nakakakuha ng isda—I nakakakuha ng katahimikan. Ang ‘bonus’ ay hindi sa bayad; ito’y nasa puwang pagitan ng bato—ang katahimikan matapos bumagsa ang alon.

Tatlong Patakaran mula Sa Kusina Ng Ina

1. Huwag maghabol ng malaking jala—simulan mo ang maliit: $0.50 bawat bato.
2. Maglaro ka nga 20 minuto matapos ang kape—not para manalo—kundi para marinig ang iyong pulso na tumutugma sa ritmo ng tubig.
3. Umalis ka bago ka puno—you’ll find more by leaving than by taking.

Hindi Ito Pagmamana

Tawag nila itong paglalaro. Pero nakaupo ka sarili sa basi at umaga—with salt on your skin at wala kang nakikita—you realize this is prayer without words. The ocean doesn’t owe you anything. The waves only echo what you bring to them.