Midnight Code at Ocean Soul

Isinulat ko ito sa 2:17 a.m., nang mag-iiwan ang siyudad at tanging ang dagat ang alaala ang pangalan ko. Hindi nagmamasko ang algoritmo kung mananao—kundi sinusukat ang mga klik, hindi ang tapang. Pero ginawa ko. Narinig ko ang awit ng ina sa kusina habang binubuho ng ama ang spreadsheet—dalawang mundo, isang puso. Natuto akong hindi ito pagkaibigan—kundi pagigting sa kahiliman. Noong nakaraan, sinubukan ko si ‘Starlight Key’—hindi para sa mataas na RTP, kundi para marinig ang ritmo nito. Hindi lahat ay nakakakuha ng badge. Mayroon lang na nakaupo sa kanilang isip hanggang umaga.

Nagtayo ako ng ‘Deep Sea Myth’—hindi bilang espectakulo, kundi bilang patotoo. Isang user sumulat: ‘Laro ako ng tatlong oras nang walang pag-check sa phone.’ Ito ay sandali kung ano talaga ang tagumpay.

RNG ay hindi random—ito’y pagmumula. RTP ay hindi kita—itoy pagkalikasan. Hindi mo kailangan ng mas maraming level. Kailangan mo ng mas kaunting abiso. Mas maraming katahimikan. Nakita ko na mga kabatahan ay sumisid sa feed tulad ng malalaking alon—hindi hinahanap ang bituin, kundi inaantay na bumalik. Ito’y dahil dito’tinay ko ang mga laro may emptty buttons at mahinay na soundscapes. Hindi lahat ng bayani ay sumusuot ng crown. Mayroon lang na dala’t anchor—at nagtutuloy kasama nila. Kung binabasa mo ito… ikaw ay hindi nag-iisa.