Mga Liwan at Panaginip ng Dagat

Hindi ko ginawa ang mga laro para sa mga sira. Ginawa ko ito para sa mga tahimik—ang narinig ang dagat sa katayuan, nahanap ang komport sa ritmo habang iba ay naglalaban para sa mataas na puntos. Ang aking screen ay santuwaryo, hindi kasingo.

Ang Liwan na Pindot

Tatluming minuto. Iyon lang ang kailangan upang buksan ang iyong unang paglalakbay—hindi pamamantala, kundi pakiramdam ang pulso ng liwan sa ilalim ng alon. Hindi RTP numero; ito’y alabas sa hininga mo at sa alon.

Ang Starry Quest

Hindi ko sinasabi ang kuwento para i-share—sinasabi ko ito para maramdaman. Ang kayaman ng malalim na dagat ay hindi nakatago sa algoritmo; nasa mga sandali na limot mo ay nakalimutan.

Ang Pulse ng Liwan

Hindi kontrolado ng RNG ang tadhana. Ipinakita nito kung ano na alam natin: hindi ibinigay ang katarungan; ito’y napiling tahimik, pagitan ng isang hininga at isa pa.

Ang Corong Kariligan

Hindi ikaw kailangan ng corona upang maging kariligan. Kailangan mo lang ng tahimik na nananatili pagkatapos magmaliw—iyan na nag-iisa habang lahat ay tumigil na humingi ng aplyaws. Nakita ko sila’y nanalo… tapos iniwan nila on a shelf na walang pinagkamalian.