ในยามดึก เมื่อเมืองงีบเงียบ ผมพบว่าความเงียบพูด louder มากกว่าเสียงรบ ตอนนั้น การตกปลาไม่ใช่การตามล่าราง แต่คือการอยู่กับตัวเองอย่างแท้จริง

ด้วยรากเหยาะแอฟริกันและไอริชจากชิคาโก ผมเริ่มตกปลาไม่เพื่อความโชค แต่เพื่อค้นหาความหมาย ในยามดึกอันเงียบติดขอบทะเล เรียนรู้ว่าทุกการโยนคือเสียงกระซิบไปสู่ทะเล: ไม่ใช่การชนะ แต่คือการฟัง

ฉันเริ่มต้นในฐานะผู้เริ่มต้นที่ชายฝั่ง ขว้างเบ็ดด้วยความเงียบเหมือนฝันร้ายที่เลือนลาง ในช่วงเวลาสงบและสายลมเค็มเกลือ ฉันเรียนรู้ว่าการตกปลาไม่ใช่เรื่องชัยชนะ แต่คือการฟัง

ฉันคือไคโร ผู้ที่ทอแสงในจังหวะของคลื่นและเรือเล็กๆ การตกปลาไม่ใช่แค่การพนัน—มันคือพิธีกรรมแห่งจิตวิญญา ทุกการโยนคือความหวังที่กระซึบ ฉันเปลี่ยนความเหงอยาให้เป็นศิลปะแห่งความอดทน

เติบโตในบรูคลิน ลูกของมรดกที่หลากหลาย โดยความเงียบคือที่พักใจ และทะเลคือผู้บำบัด นี่ไม่ใช่เกม—แต่เป็นพิธีกรรม การตกปลาเรือเล็กสอนให้ฉันรู้ว่าโชคไม่ใช่เรื่องบังเออ แต่คือการเลือกอย่างเงียบสงบ

ตั้งแต่เด็ก ผมเรียนรู้จับปลาไม่ด้วยแห แต่ด้วยความเงียบ เสียงคลื่นคือการสนทนาลับกับมหาสมุทร การเดิมพันกลางคืนไม่ใช่เกม แต่เป็นพิธีกรรม และดวงใจผมกลายเป็นจังหวะของคลื่น

การตกปลาไม่ใช่เรื่องการจับปลา แต่เป็นพิธีกรรมแห่งความเงียบ ผมเรียนรู้ว่าความสงบระหว่างการโยนเหยือคือคำตอบที่แท้จริงสำหรับจิตใจที่เหนื่อยล้าจากเสียงรบก

ในยามสองทุ่ม คุณเคยรู้สึกโดดเดี่ยวแม้รอบตัวคุณจะจับอะไรบางอย่างที่ไม่เคยมาถึงมือไหม? นี่ไม่ใช่เรื่องการตกปลา แต่คือการรอคอยในความเงียบระหว่างครั้งแห่งความทรงจำ

ในยามตีสองทุ่ม ฉันมองหน้าต่างเห็นแสงส่องจากมหาสมุทรเหมือนเสียงเรียกจากไกล ฉันเรียนรู้ว่าความโดดเดี่ยวไม่ใช่ความพ่ายแพ้ แต่คือการอยู่ร่วมกับจังหวะของชีวิต