เหตุผลที่การตกปลาทำให้รู้สึกว่างเปล่า

เดิมทีผมคิดว่าการตกปลาคือการจับปลาเท่านั้น แต่แล้วผมก็รู้ว่า มันคือการฟังเสียงทะเลก่อนโยนเบ็ด ในยามเช้าของโอ๊คแลนด์ ผมเริ่มด้วยเงินเพียงหนึ่งดอลลาร์—แห่งผ้าตาเล็กๆ เทียวกับคลื่นขนาดใหญ่ ชัยชนะไม่มีเลยในตอนแรก มีแต่ความเงียบ เสียงคลื่นสอนผมมากกว่าอัลกอริทึม; มันสอนให้ผมมีอยู่

ผมเลิกตามหาผลตอบแทน แทนที่จะมองคนอื่น พลิกสามครั้งกลายเป็นทอง—not เพราะดวงโชค แต่เพราะจังหวะ

รางวัลแท้จริงไม่อยู่ที่การจับปลา—มันอยู่ที่ช่วงเวลาหยุดระหว่างการโยนเบ็ด เมื่อทะเลพูดกับฉัน

ผมเข้าร่วมชุมชนของเหล่านักตกปลาในยามคืน คนเหล่านี้แบ่งปันภาพถ่ายเหมือนบทกวี: ‘ฉันจับอะไรไม่ได้… และรู้สึกทุกอย่าง’

เราเล่นไม่เพื่อชนะ—เราเล่นเพื่อจำไว้

นี่ไม่ใช่องค์ประกอบเกม—มันคือระบบนิเวศทางอารมณ์: การเรียบง่ายจากอากาศเกลือกราฟ และพลังเคลติกจากการแยกตัวเองผ่านการทำซ้ำซ้ำ