ความเงียบใต้แสงกลางคืน

H1: ฉันไม่เล่นเกมเพื่อชนะ ฉันเล่นเพื่อจำ ฉันเคยคิดว่าการตกเบ็ดคือทางหลบหนีจากความเงียบ ไม่ใช่เสียง สกรีนกระพริบด้วยคำเตือน: ‘เบ็ดใหม่!’ ‘รอบโบนัส!’ ‘เวลาจำกัด!’ แต่ในอพาร์ทเมนต์ของบรูคลินใต้แสงยามดึก ฉันได้ยินบางอย่างเงียบกว่า มารดาสอนฉันว่าโชคไม่ใช่วางแบบสุ่ลริธึมแห่งฮาร์เล็ม พ่อสอนฉันว่าการควบคุมไม่อยู่ใน RNG — มันอยู่ที่ช่วงเวลาระหว่างการตกเบ็ด

H2: มหาสมุทรไม่แคราหากคุณตกเร็ว พวกเขาขายคุณ ‘กุญแจตกเบ็ด’ เหมือนเวทมนตร์ดิจิตอล — เปิดมันด้วยคลิกและเหรียญ แต่ชัยชนะจริง? มันมาเมื่อคุณตั้งงบประมาณก่อนรุ่งเช้า เมื่อคุณหยุดตามหาปลาตัวใหญ่… และแค่มองรอยคลื่นบนผืนน้ำมืด คนฟังมัน: bukanเสียงแห่งชัยชนะ — เพราะลมหายใจแห่งความรอคอย

H3: สิ่งนี้ไม่ใช่วงดนตรี มันเป็นข้อตกลง ฉันเข้าร่วมไม่มีเวทีสำหรับเกียรติ ผมเขียนเรื่องใดๆเพื่อไลกส์ เเตแต่วินเทอร์สุดท้ายใต้แสงปะการะและตาข่ายลอย อธิบายหนึ่งสายด้วยเจตน้า — มิใช่อยากชนะ… เพราะอยากจำผู้ที่สอนความเงียบ ‘ตราประลอง Ocean Guardian’? มิได้มาจากการสะสมคะแนน — มาจากการมีอยู่

อัลกอริทึมไม่มีเหตุผลว่าทำไมเราถึงหยุด มันแค่นับอะไรเคลื่อนเร็วที่สุด แต่น้ำจดจำความเงียบ และบางครั้ง… พวกเขารอคอยคุณ