เมื่อเบ็ดพบบล็อกเชน

ฉันยังจำการตกปลาครั้งแรกของฉัน—ไม่ใช่ด้วยตาข่าย แต่ด้วยความคิด เติบโตในน็อตติงฮิลล์ เป็นบุตรของนักการทูตไนจีเรียและผู้ศรัทธาของเซนต์จอห์น ฉันเรียนรู้ตั้งแต่เนื้อๆ ว่าการตกปลาไม่ได้เกี่ยวแค่ปลา มันคือเรื่องของเวลา จังหวะ และช่วงพัลส์เงียบระหว่างโอกาสกับการควบคุม d้านสตูดิโอ ฉันไม่เขียนโค๊ดเกม—ฉันประพานประสบการณ์ MSc ในมนุษย์กับคอมพิวเตอร์สอนฉันว่าผู้เล่นไม่ตามรางวัล—พวกเขาตามความหมาย dังนั้นฉันจึงสร้าง “Fishing Key” ไม่ใช่อุปกรณ์แต่เป็นพิธี: 30 วินาทีแห่งความสงบก่อนการโยน RTP เข้ากับความอดทนของมนุษย์ RNG ปรับให้เป็นธรรม—not rigging ฉันเฝะผู้เล่นหลงทางตาม “deep sea bonuses” เหมือนเด็กตามพลุไฟ—จนพวกเขาระลึกทำไมถึงเล่น dังนั้นฉันออกแบบ “Fishing Pulse”: สัญญาณภาพที่ประสานกับดอกปะการังและคลื่นมืด ปลากระโดดไม่ใช่เพราะหิว—มันกระโดดเพราะคุณทำให้พวกเขาเชื่อว่าจะชนะ ฤดูหนาวปีที่แล้ว ในงาน “Fishing Carnival” เราทดลองแบบสดจริงกับเบ็ดกลางคืนและทริกเกอร์ธีมเทศกาล—ผู้เล่นแบ่งปันเรื่องราวไม่เพื่อไลก์ แต่เพื่อมรอด หญิงคนหนึ่งจากลาโกสบอกฉัน: “ฉันตกรหัสทองคำบนคืนคริสตมาสวีฟ—and ก็รู้สึกเหมือนได้อะไรบางอย่างจริงๆ” ในตอนนั้นมเองรู้แล้ว: สิ่งนี้ไม่มากาม มันคือการเยียวยา ตอนนี้ฉันใช้เครื่องมือ “Fishing Shield”—ไม่มุ่งกำไร—but เพื่อปกป้องความสุข tั้งงบประมาณเหมือนหายใจของคุณ โยนครั้งเมื่อคุณพร้อมแล้ว ทะเลไม่มีหนี้อะไรแก่อคุณ คุณต้องแสวงหาเอง