เสียงเงียบของทะเล

ผมไม่เริ่มด้วยเบ็ดหรืออวน แต่เริ่มด้วยความเงียบ เติบโตในถนนหลายวัฒนธรรมของชิคาโก—ที่ดนตรีแจซซู่ผ่านหน้าต่าง และศิลปะกราฟฟิตบนกำแพง—ผมเรียนรู้การฟังก่อนพูด แม่ผมวาดความฝันเป็นสีน้ำ; พ่อผมสร้างระบบที่ไม่มีวันแตก เมื่อครั้งแรกถือเบ็ดริมชายฝั่งออคแลนด์ มันรู้สึกเหมือนคำอธิษฐาน มากกว่าการพนัน cast ครั้งแรก ผมเสียเงิน \(1.50 ผมไม่โกรธ ผมเฝมองคลื่นถอยหลัง—ไม่ใช่ความล้มเหลว แต่เป็นจังหวะ dอกปลาเรือเล็ก ไม่มีกลยุทธศาสตร์ชนะ มีเพียงช่วงเวลา: 23นาทียามเช้า กาแฟระเหยใกล้ลมเกลือ เห็นนกทะเลเวียนรอบโดยไม่มีใครมอง ผมเรียกมันว่า "บันทึกทางอารมณ์"—ไม่ใช่เพราะจับปลาได้ แต่เพราะสามคืนติดต่อ ผมได้ยินทะเลพูดชื่อผม "ตกช้าๆ" เขาบอกฉัน "ปล่อยให้อวนหายใจ" เมื่อโบนัสมาถึง \)800 under moonlight—I didn’t cheer loud. I sat still. And let the waves carry me home.