ความลับของชาวประมงทะเล

การทอดแรกไม่ใช่โชค—มันคือการฟัง

ฉันไม่รู้จักคำว่า “ชาวประมง” จนกว่าจะแพ้สามครั้งติดต่อกัน เรือลำแรก? เรือเช่าที่มีสนิมบนราง เห็ดดัก? ความหวัง งบประมาณ? 50 ดอลลาร์ต่อเซสชัน ผมคิดว่าปลาเป็นเรื่องสุ่ม—จนทะเล whispered back

จังหวะของกระแสน้ำไม่สุ่ม—มันคือพิธี

ทุกคืนหลังเลิกงาน ผมนั่งกับกาแฟ เปิดแอปสองสิบนาที ไม่มีชัยชนะใหญ่? เล็กน้อย—but เมื่อคลื่นไหลอย่างถูกต้อง—I ก็รู้สึก: มันไม่ใช่วางเดิมพัน มันคือพิธีกรรม การคลิกแต่ละครั้งไม่ได้เกี่ยวกับเงิน—แต่มันเกี่ยวกับการมีอยู่

เขตกทะเลไม่จับปลา—มันจับช่วงเวลา

เคยตามหา “ผลตอบแทนใหญ่” มาตอนนี้ ผมรอคอยเรื่องเงียบ: เวลาสงบระหว่างการทอดและจับปลา เมื่อนกนางลมร้องเหนือน้ำและลมหายไป—นั่นแหละที่เวทมนตร์อาศัยอยู่

คุณไม่จำเป็นกลยุทธศาสตร์—คุณจำเป็นเรื่องราว

ยายผมเคยพูดว่า: “ทะเลไม่แครากรักใครจะชนะ” เธอพูดถูกแล้ว ผมเล่นเพื่อชนะไหม? ผมเล่นเพราะมันจำฉันได้ และบางครั้ง… เมื่อกระแสน้ำไหลกลับ? นั่นแหละที่ฉันจำได้ว่าทำไมฉันถึงเริ่มต้น