ตก 17 ครั้งแล้วหัวเราะ

H1: ตก 17 ครั้งแล้วหัวเราะ

H2: การทอดแรกไม่ใช่โชค มันคือการฟัง ผมเริ่มติดตามการตกปลาด้วยความอดทนและไม่มีจุดหมาย เงินแรกของผม? $0.50 ต่อการทอด เป้าหมาย? การชนะตอนพระอาทิตย์ แต่หลังจากการแพ้ครั้งที่ 17—ไม่มีปลาหรือรางวัล—I เดินบนชายหาด สูบกาแฟ และแค่…ฟัง เสียงคลื่นไม่สนใจว่าฉันชนะหรือเปล่า มันสนใจแค่ว่าฉันอยู่ตรงนั้น

H2: พื้นฐานไม่ได้อยู่ที่เงิน มันอยู่ที่การมีอยู่ ผมตั้ง ‘งบประมาณมหาสมุทร’ ไว้ $80 NZD/วัน—ไม่ใช่ตามหาแจ็คพ็อตแต่เพื่อรักษาความสงบของจิตใจ ผมใช้เวลาแต่ละเซสชัน? เถูกต้องExactly20นาที—not เพราะมันมีประสิทธิภาพ—but เพราะความสงบคือรางวัลแท้จริง เมื่อคุณเลิกมองเรื่องนี้เหมือนเครื่องสล็อต มันเริ่มกระซิบกลับมา

H2: รางวัลแท้จริงไม่อยู่บนแผ่นจอ มันอยู่ในการหัวเราะกับเพื่อนๆ คนที่แพ้มากกว่าคุณ ในชุมชนตกปลาทะเล เราแบ่งปันภาพหน้าจอ—notของปลาใหญ่—แต่ของช่วงเวลาสงบ:พระอาทิตย์เหนืออ่าวออคแลนด์หลังจากเบ็ดว่าง—or เมื่อคุณปล่อยวาง—andหัวเราะไปเลย

H2: คุณไม่จำเป็นผู้เชี่ยวชาญ cuณแค่จำเป็นคนอยู่ตรงนั้น เขาเรียกผมว่า ‘Ocean Fisher’ now—not เพราะจับปลาใหญ่—but เพราะฉันอยู่ตรงนี้เมื่อมันฝน เมื่อมันเงียบ และเมื่อใครๆ ก็ทำแบบนั้น dาวร์มนัสไม่อยู่ในอัลกอริธึม มันอยู่ในการเลือกของฉัน—เล่นเพื่อความสุข…ไม่ใช่ว่าจะชนะ