จากเด็กธรรมดาสู่นักตกปลา

I came for fish. I stayed for stillness. Turns out the real catch isn’t measured in pounds—it’s measured in how quietly your heartbeat echoes back after 20 minutes of silence and black coffee. My MA in Interactive Design? More like an emotional koi pond with a fishing rod made of poetry. You didn’t win the data… you won the vibe. So… did you feel it when the tide whispered back? 👀☕ #NoDopamineJustDepth

ตอนแรกคิดว่าการตกปลาคือเรื่องของโอกาส… แต่พอกินกาแฟเย็นๆ 20 นาที ในทะเลเงียบ กลับรู้ว่า “ความสำเร็จ” มันไม่ได้วัดด้วยปอนด์ แต่วัดด้วย “การมีอยู่”! เหมือนเวลาที่ปลานก้อยว่ายวนรอบแท่นอธิษฐาน… แล้วก็ไม่มีใครเล่นเกมคาสิโนเลยนะ? เพราะชีวิตนี่แหละคือลิตรูร์จ! เพื่อนๆ คนเงียบๆ ก็แค่นั่งฟังเสียงคลื่น whispers back… เข้าใจไหม? 👀 #ตกปลาไม่ใช่แค่钓鱼

Nangkap ikan? Bukan soal beratap atau duit. Di sini, yang penting itu ketenangan — seperti kopi hitam jam 3 pagi sambil duduk di pantai sambil mikir: “Apakah ikan ini nggak cuma buat makan?” Aku nggak beli tiket keberhasilan… aku cuma nangkep perasaan. Kalo kamu nangkap ikan pake emosi? Itu namanya hidup. Komen dong — kamu nangkap apa tadi? 🐟☕