เกมชนะแล้วร้องไห้?!

อ้าว! นี่มันไม่ใช่เกม… เป็นพิธีกรรมลับของคนเมืองเลยนะครับ ตั้งแต่เปิดเกมตอนตีสาม แค่โยนเบ็ดครั้งเดียว… ใจก็ค่อยๆ เบาลงเหมือนไปทำบุญที่วัดแล้วมาเล่นเกมดีๆ

เข้าใจผิดเรื่อง ‘ชนะ’

ปกติเกมจะดังกรี๊ดแบบแจ้งเกิด เมื่อได้รางวัลใหญ่ แต่เกมนี้กลับร้องไห้เบาๆ เมื่อจับปลาได้ มันเหมือนบอกว่า “ขอโทษนะ เราไม่จำเป็นต้องคว้าทุกอย่าง”

อารมณ์ขันในความเงียบ

คนเล่นบอกว่า ‘ร้องจนสงบ’ เพราะมันไม่ใช่การเอาชนะ แต่คือการยอมรับว่าบางที… ก็แค่นั่งมองคลื่นเฉยๆ ก็พอแล้ว

ลองเล่นดูสิ! แค่วางเบ็ดหนึ่งครั้ง… แล้วหยุดรอ… สักพักจะรู้สึกเหมือนชีวิตถูกปลดปล่อยแบบไม่มีเหตุผลเลยนะ 😂

ใครเคยเล่นแล้วใจสงบ? มาแชร์กันในคอมเมนต์เลย! 🎣✨

เกมชนะแล้วร้องไห้ได้ไหม?

อันนี้ไม่ใช่เกม… มันคือพิธีกรรมส่วนตัวของฉันแล้วแหละ!

เล่นแค่ครั้งเดียว… ปลาตัวหนึ่งว่ายผ่านหน้าจอ ฉันก็รู้สึกเหมือนโดนใจทุบตรงกลางเลย

พอเก็บได้? เสียงดังเหมือนลมหายใจตอนเช้ามืดในวัด dramatic pause… แล้วก็ร้องไห้ไปเองโดยไม่รู้ตัว!

#เกมที่ชนะแล้วเศร้า #ความสุขแบบเงียบๆ #การตกปลาเป็นพิธีกรรม

ถ้าคุณเคยเล่นเกมแล้ว ‘ไม่อยากชนะ’ เพราะกลัวจะเสียความเงียบนี้… แสดงว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้มากกว่าใครแน่นอน!

คอมเมนต์มาเลย! ‘คุณเคยเล่นอะไรแล้วรู้สึกเหมือนกำลังภาวนาไหม?’ หรือถ้าไม่มี… ก็มาลองเล่น ‘เกมตกปลาเงียบ’ กับเราได้นะ 😌

Ang galing! Nakakalungkot pero nakakarelaks ang game na ‘to—parang sinabi ng computer: ‘Hala, ikaw na lang ang nakikita ko ngayon.’

Nag-isa ako sa gabi at nag-fish… tapos biglang umiyak ako nang mag-catch ako. 😭

Seryoso ba? Hindi naman kailangan ng jackpot para maging happy.

Try mo ‘to: huwag manalo… tanungin mo lang sarili mo: ‘Ano ba talaga ang nararamdaman?’ 😉

Sino pa dito may ganitong experience? Share naman!