Game Demo

Pescado que lloró

by:NeonSpinEcho1 mes atrás
1.48K
Pescado que lloró

Cuando la inspiración se apaga, dibujé un pez que lloró — Un viaje creativo a través del juego

Hubo un mes en que mi cuaderno de bocetos permaneció en blanco. No por falta de ideas, sino porque cada una cargaba el peso de la expectativa. Mis manos no se movían a menos que estuvieran seguras de su propósito.

Recuerdo sentarme a mi escritorio al atardecer, las luces de la ciudad parpadeando como peces distantes bajo la superficie del mundo. El silencio no era tranquilo: era acusador.

Aquella noche abrí un prototipo antiguo: Fishing Pulse. No para jugarlo—solo para mirarlo.

El primer remolino: dejar ir el control

El juego no tenía historia. Solo agua. Peces que saltaban en patrones. Un anzuelo que oscilaba al azar.

Y sin embargo… algo se movió dentro de mí.

Empecé a dibujar—no para clientes ni galerías, sino para mí mismo. Un pez con ojos demasiado grandes para su cara. Otro que parpadeaba despacio cuando fallaba el anzuelo.

Se veía triste.

Pero entonces entendí: esto es lo que necesitaba. No perfección. No productividad. Solo presencia.

Los rituales ocultos de la creación lúdica

Lo sorprendente no fue el arte—fue cómo me sanó. Cada vez que animaba un pez nadando de izquierda a derecha (un bucle), no estaba creando contenido—estaba respirando nuevamente.

Empecé a notar ritmos:

  • Cómo la luz toca el agua tras la lluvia,
  • Cómo los peces se agrupan como pensamientos antes de formarse,
  • Cómo incluso el fracaso—fallar el pescado—tiene gracia en movimiento.

El concepto de RTP (retorno al jugador) del juego? Se convirtió en mi metáfora sobre confianza creativa: no todo idea gana, pero si sigues lanzando, algo surgirá desde lo profundo.

Del pánico al patrón: encontrar sentido en lo aleatorio

En Fishing Key, los jugadores aprenden sobre volatilidad y suerte—no como ecuaciones matemáticas, sino como historias de mareas y tiempo. Parecía profundamente resonante conmigo. Mi ansiedad solía gritar: “¡Debes ganar! ¡Debes crear algo real!” The juego susurró: “Sigue lanzando otra vez”. La alegría no está siempre en atrapar—está en sentir cómo tira la línea por tus dedos. Así lo hice diferente:

  • Sin plazos,
  • Sin audiencia,
  • Solo bucles diarios: dibujar un pez por hora, y dejar ir cuando no se sintiera bien. Lentamente, regresó la paz—not como victoria, sino como continuidad tranquila.

El verdadero tesoro nunca estuvo en la captura

The pieza final? No fue exhibida online ni impresa sobre lienzo. Fue una pequeña animación donde los cinco peces nadaron hacia atrás juntos—como escapando de una fuerza invisible—and luego se detuvieron… como recordando por qué eran libres desde el principio.Esto se convirtió en mi ritual durante los días oscuros: verlos nadar una vez… luego cerrar los ojos y respirar con ellos.

NeonSpinEcho

Me gusta70.21K Seguidores3.61K

Comentario popular (4)

ВеселаОбертальниця

Коли інспірація втікає

Ось така картина: сидиш на кухні в Києві, бачиш зовні миготливий світлофор — наче риби під водою. А твоя голова? Пусто як дачний льодовик у серпні.

Захоплення через рибку-заплаканку

Тоді вирішу: навчусь грати в Fishing Pulse… не щоб перемогти, а просто щоб помилуватися хвилями.

Намалювала рибу з очима-кругляками — і вона плакала! Але це була не фатальна помилка… це була терапія!

Можливо, ми всі трохи риби?

Потримаймося за просте: кожен раз коли малюєш одну рибу — це як видих. І коли вона пропливає назад — навіть якщо не спіймав — це все одно перемога.

Колись думала: «Мусить бути шедевр!» Тепер кажу: «Мусить бути смик!»

А тепер ваша черга: хто з вас найграцькіша риба у кризи? 🎣

675
65
0
GiraGira92
GiraGira92GiraGira92
1 mes atrás

Quando a criatividade dá um tempo

Nem todo dia é festa de Carnaval — às vezes, o bloco para no meio da rua.

Eu também já fiquei parado olhando meu caderno em branco… como se cada linha fosse um convite pra desistir.

Mas então pensei: e se eu só desenhasse um peixe chorando?

Boom: o peixe virou terapeuta.

O jogo que me ensinou a respirar

O Fishing Pulse não tem história — só ondas e peixes que pulam como se estivessem em ritmo de samba.

E eu? Comecei a desenhar um peixe triste que piscava devagar…

Porque sim! Nada precisa ter sentido pra ser lindo.

O segredo do retorno ao jogador (RTP)

O jogo dizia: “Só jogue de novo”. Eu aprendi: nem toda ideia pega — mas o gesto de jogar já é vitória.

Hoje, quando tudo parece vazio… Basta animar um peixe nadando pra trás e respirar com ele.

E você? Já tentou fazer arte só porque seu coração pediu? Comenta aqui se esse peixinho chorão já te salvou!

201
22
0
IkotPrinsesa
IkotPrinsesaIkotPrinsesa
1 mes atrás

Nakalungkot ang dibuho?

Sabi ko lang sa sarili ko: “Ano ba kaya ang dapat gawin?” Pero biglang sumagot ang isang isda—na umiiyak! 😭

Tama ka na naman, Fishing Pulse… kahit walang kwento, ang puso mo ay nag-iiyak ngayon.

Ginawa ko siya para lang maglaro—hindi para mag-umpisa ng masterpiece.

Pero seryoso… bawat paggalaw ng isda ay parang breathing exercise.

Habang ini-animate ko ‘to: ‘Left to right’, ‘left to right’… tulog na ako sa sarili ko.

At sa huli? Ang real treasure ay hindi sa catch… kundi sa pagbukas ng mata habang nanonood ng lima’y lumalayo pabalik.

Ano kayo? May nakita ka ring fish that cried sa panahon ng block?

Comment section — let the tears flow! 💧🐟

947
43
0
صقر_النجاد
صقر_النجادصقر_النجاد
2 semanas atrás

يا جماعة! السمكة ما بكتِبَت دمعتها من فراغة، بل من كونها لعبت “فِشينغ بولس” وانسَتْ تُحَرّك! شفتُ الورق؟ ماشي مُحْدَثٍ، لكنه كان يصلي خمس مرات قبل ما يرسم سمكة! الحظ؟ لا، السؤال اللي جاوبْها؟ هذي كانت تضحك على نقص المكافأة… والآن صاروا يقولون: “اسحب مرة أخرى… وخلّي الدعوة تعيش في رمال الجبال!”

456
32
0
Aventura Marina